👼🏻 Bebeklik (1-3 yaş)
Ebeveynlerden birinin evden ayrıldığını biliyor ama nedenini anlamıyorlar.
Bu yaşlar arasındaki çocukların boşanmaya karşı tutumları:
- İlkine baktıklarında daha sık ve daha çok ağlarlar;
- Uyku sorunları;
- Yeri ıslatmak ve parmak emmeye devam etmek;
- Ebeveynlerden ayrıldığında korku ve endişe;
- Sinir gerginliği;
- Isırma ve rahatsız edici hareketler.
- Ebeveynler bu arada ne yapabilir?
- Günlük hayatı aksatmadan eskisi gibi yaşamaya devam etmelidirler.
- Her dakika endişeli görünmemeli ve çocuğu kendine güvenen bir aile içinde büyütmeliler.
- Anne ve baba ayrı olsalar da çocukla vakit geçirmelidir.
Boşanmanın çocuklar üzerindeki psikolojik etkileri nelerdir?
👧🏻 Anaokulu (3-6 yaş)
Boşanmanın anlamını tam olarak anlamaz , anne ve babadan birinin ona eskisi kadar yakın olmadığını anlarlar.
Boşanmanın bu yaştaki çocuklar üzerindeki etkileri şunlarla sonuçlanabilir :
- Her şey için kendilerini suçlarlar;
- Sinir gerginliği artar;
- Hangi ebeveynle birlikte yaşarlarsa yaşasınlar ona karşı öfkeli ve muziptirler;
- Geceleri uyku sorunları ve kabuslar görebilirler.
Ebeveynler bu arada ne yapabilir?
- Uzaklaşmış ebeveyni, onu istediği zaman görebileceğine ve bunu zamanında görebileceğine ikna edin ve çocukla o ebeveynle konuşun;
- Çocuk, anne ve baba ile farklı zamanlarda, farklı mekanlarda (sinema, tiyatro, park) buluşma. Çocuğu birlikte geçirilen süre boyunca konuşmaya ve iletişim kurmaya teşvik edin;
- Çocuğun düşüncelerini özgürce ifade edebileceği zamanları kullanmak (bahçede oyun oynamak, evde renkli boyalar kullanmak ve serbest çizim yapmak, birlikte kitap okumak);
- Boşanmada kabahatin kendisinde olmadığını, nafakasının her zaman zamanında yerine getirileceğini ve onu asla yalnız bırakmayacağınızı anlamasını sağlayın.
👦🏻👱🏻♀️ Boşanmanın okul çocukları (6-11 yaş) üzerindeki etkisi
Boşanmanın ne olduğunu anlamaya başlar. Annesiyle babasının artık birlikte yaşamayacaklarını ve eskisi gibi birbirlerini sevmeyeceklerini biliyor.
Bu yaşlar arasındaki çocukların boşanmaya karşı tutumları:
- Aldatılmış hissediyorlar;
- Evden ayrılan ebeveynlerinin geri döneceğini umarlar;
- Ayrılan ebeveynlerinin artık onları istemediğini düşünürler;
- Arkadaşlarıyla karşılaştığında kendini yok sayar;
- Kimsenin onları okuldan almaya gelmeyeceğini düşünürler;
- Baş ağrısı ve karın ağrısından şikayet edebilir;
- Uyku problemi yaşar, uyku saati bozulur;
- Boşanma nedeni olarak tanıdığı ve birlikte yaşadığı anne veya babasını suçluyor;
Ebeveynler bu arada ne yapabilir?
- Birlikte zaman geçirmeyi planlayın ve anne veya babayla evin dışında ayrı programlar yürütün (hayvanat bahçesine, parka gitmek gibi);
- Çocukla iyi vakit geçirmek;
- Çocuğu anneannenin yanında tutmak yerine anne ve babanın “yüz yüze iletişim”i ayırmaya özen göstermesi;
- Çocuğun ev dışında aktif olmasını sağlamak (tenis, basketbol, yüzme gibi). Terleyerek bir yandan fiziksel yaşamı rahatlatırken, diğer yandan kişinin duygu ve düşüncelerini ifade edebileceği (müzik, resim vb.) bir ortam yaratır;
- Yaşananlarla ilgili tüm soruları yanıtlamak ve “iletişim kanalını” açık tutmak;
- Olası depresyon ve kaygılara dikkat etmek. Bir psikologdan yardım alın:
- Günlük hayata eskisi gibi devam edin:— Nasıl hissettiğini sizinle paylaşması için onu teşvik edin:
Baba ve anne! Boşanmanın çocuklar üzerindeki etkisini en aza indirmek için tüm bunları yüzünüzde herhangi bir endişe veya gerginlik hissetmeden yapmalısınız.
You’re so awesome! I don’t believe I have read a single thing like that before. So great to find someone with some original thoughts on this topic. Really.. thank you for starting this up. This website is something that is needed on the internet, someone with a little originality!